Rachunek bankowy w walucie obcej

Posiadaczy kredytów we frankach szwajcarskich (zwanych również franciszkami) czy w innych walutach obcych ucieszyła niedawna, bardzo głośna, nowelizacja prawa bankowego, pozwalająca na spłatę kredytu w tej właśnie walucie. Wystarczy założyć rachunek, kupić franki w kantorze i wpłacić. Good bye spread. Żadnych dodatkowych kosztów z tego tytułu kredytobiorca ponieść nie może (w to akurat nie wierzę, banki na pewno coś wymyślą).

Zmiana  kpc z 19.08.2011 r. ucieszy natomiast wierzycieli osób posiadających rachunki w walucie obcej (choćby w celu spłaty kredytu). Nowelizacja kpc z sierpnia usuwa bowiem lukę – okazuje się, że prawo nie regulowało wszystkich zasad prowadzenia egzekucji z rachunków walutowych.

Oczywiście nikt nie kwestionował samego prawa do takiej egzekucji, jednak wątpliwości budziły zasady rozliczania kwot przekazywanych komornikowi, a właściwie ich przewalutowania.

Teraz przelicza się walutę na PLN według średniego kursu złotego w stosunku do danej waluty obcej, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego wypłatę należności wierzycielowi, chociaż nie znam przepisu, z którego to wynika.

Po zmianie będzie inaczej, czego dotyczy nowy art. 889(1) kpc:

Jeżeli zajęto rachunek bankowy prowadzony w walucie obcej, bank przekazuje komornikowi należność w walucie polskiej przeliczonej według kursu kupna waluty obcej, w której prowadzony jest rachunek, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu przekazania należności komornikowi.

Czyli będzie bardzo prosto: bank sam przeliczy i przekaże komornikowi złotówki, które uzyska ze „sprzedaży” waluty, a tę transakcję przeprowadzi po takim kursie, jaki NBP przyjmie dzień wcześniej dla kupna tej waluty.

Uf, jasne i proste. I na pewno przyspieszy egzekucję.